Κώου και Νισύρου Ναθαναήλ: Πέντε έτη αρχιερατικής διακονίας

Ετικέτες

Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, Τοπαλίδης Γιάννης

Με την ευκαιρία της επετείου των πέντε ετών από την ενθρόνιση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναὴλ στὴν Κω (28 Μαρτίου 2009, ακολούθησε η ενθρόνιση στη Νίσυρο την 2α Απριλίου) εντοπίσαμε και σας προσφέρουμε κείμενο του αγαπητού συναδέλφου καθηγητού Γιάννη Τοπαλίδη σχετικά με επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου σε σχολείο, ο οποίος με ανάλαφρη γλαφυρότητα και διακριτικό χιούμορ μας προσφέρει μία αυθεντική εικόνα του επισκόπου που ποιμαίνει την Κω και τη Νίσυρο. Το παραθέτω αναλλοίωτο με την προσθήκη λίγων φωτογραφιών από την ημέρα της ενθρονίσεως και την πρώτη θεία Λειτουργία που ετέλεσε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Πόλεως Κω συμπαραστατούμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβρόσιο, εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στην ενθρόνιση, και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγένιο.

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ:
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες -και η πολλοστή στα τελευταία 5 χρόνια- που μια εκπαιδευτικός – θεολόγος σε Γυμνάσιο της Κω, καλεί στο σχολείο όπου υπηρετεί και διδάσκει τον τοπικό Επίσκοπο για να μπει στο μάθημα των θρησκευτικών ως «δάσκαλος» και συνομιλητής συνάμα των μαθητών. Η συγκεκριμένη βέβαια καθηγήτρια δεν είναι η μόνη αλλά μια από τους τέσσερις – πέντε εκπαιδευτικούς που επιδιώκουν συστηματικά τέτοιες συναντήσεις στα σχολεία που υπηρετούν με τη συγκατάθεση των διευθυντών των σχολικών μονάδων. Το νησί της Κω των 35.000 μόνιμων κατοίκων, έχει 10 όλα κι όλα γυμνάσια και λύκεια.
«Είναι απωθημένο μου, διότι ήθελα να γίνω εκπαιδευτικός και δεν τα κατάφερα», εξομολογήθηκε ο Μητροπολίτης πριν λίγες μέρες, κατά τη συνάντηση στο γραφείο του όπου και του δόθηκε επίσημα η πρόσκληση. Συνάμα, ο π. Ναθαναήλ έδωσε στη συγκεκριμένη εκπαιδευτικό 100 αντίτυπα της Καινής Διαθήκης μεταφρασμένης στη δημοτική, για να τα μοιράσει στα 90 παιδιά της Β’ τάξης και να διαθέσει τις υπόλοιπες κατά βούληση.
Η εικόνα ενός ιερωμένου, πολλώ δε μάλλον ενός επισκόπου εντός του σχολείου τα τελευταία 20 – 30 χρόνια δεν είναι οικεία. Προκαλεί μάλιστα σε όλους τους θεολογούντες αμηχανία. Τι θα πει ο συνάδελφος που είναι άθεος, αριστερός αμφισβητίας ή δεξιός φιλελεύθερος αγνωστικιστής; Κι όμως… Ο επίσκοπος Ναθαναήλ για ακόμη μια φορά, έδωσε τα ρέστα του. Ακάματος, μπήκε στα 9 από τα 12 τμήματα του σχολείου, τουτέστιν 9 ώρες μαθήματος σε δυο συναντήσεις. Ντυμένος όσο πιο προσιτά γίνεται για όλους (με ένα αντερί, ένα σκουφί, ένα σταυρουδάκι στο στήθος και ως ποιμαντορική «μαγκούρα», μια από τις χρωματιστές σκούρες χαλκοσωλήνες που παρήγγειλε να χρωματιστούν και να διακοσμηθούν με ένα χρυσαφί πόμολο πόρτας με στάμπα δικεφάλου, συνολικής αξίας 8 – 14 ευρώ εκάστη). Ήρθε με το «πολυτελέστατο» αυτοκινητάκι του (Suzuki Ignis 1.3 L), κάνοντας επίδειξη αρχοντιάς … Η αρχοντιά βρίσκεται στην ζεστή του αγκαλιά, στα φιλιά που δεν διστάζει να δίνει σε όλους/ες ανεξαιρέτως τους/τις εκπαιδευτικούς, όχι στις χρυσές πατερίτσες, τα χρυσά εγκόλπια και τα χρυσά ρολόγια τσέπης. Γέμισε το σχολείο με δώρα … Δώρα για τον καθένα … Όχι ακριβά, ούτε ντε και καλά θρησκευτικά, μα με γούστο κι αρχοντιά όλα.
Στο μοναδικό κενό που είχε η θεολόγος κατά την ημέρα της επίσκεψης, ζήτησε και τον πήρε μαζί της μια φιλόλογος της γ’ τάξης στο μάθημα των νέων ελληνικών!!! Όπου παρίσταντο και όλοι οι «απαλλαγμένοι» του μαθήματος των θρησκευτικών.
«Πάτερ Ναθαναήλ, ονομάζομαι Ιμπραήμ Κ. . Είμαι μουσουλμάνος. Σας αγαπούμε όλοι εδώ στο νησί και σας ευχαριστώ που με δέχεστε στο μάθημα και εμένα ενώ έχω απαλλαγή. Θέλω να σας ρωτήσω, γιατί εγώ και εσείς οι χριστιανοί πρέπει να είμαστε χωριστά; Τι μας χωρίζει; Γιατί εγώ να παίρνω απαλλαγή απ’ αυτό το μάθημα; Γιατί στο βάθος βάθος να είμαστε ψυχροί;»… Ερώτηση μαθητή της γ’ τάξης ντόπιου μουσουλμάνου, που ζήτησε επίμονα από τη θεολόγο να παρίσταται στο μάθημά της σήμερα (και μάλλον θα παρίσταται πλέον τακτικά).
Και ο μητροπολίτης του απάντησε: «Κατ’ αρχήν λεβέντη μου, θέλω να σου πω ότι έχεις ένα υπέροχο όνομα που φανερώνει πράγματα που μας ενώνουν. Σε λένε Ιμπραήμ, δηλαδή Αβραάμ. Ξεκινώντας από το υπέροχο αυτό όνομα, μπορώ να σου αραδιάσω εκατοντάδες στοιχεία που εμένα ως χριστιανό και εσένα ως μουσουλμάνο μας ενώνουν και μας οδηγούν στην αγάπη του ενός και μοναδικού Θεού στον οποίο και εγώ και εσύ εμπιστευόμαστε τη ζωή μας!!!». Για 15 λεπτά ο π. Ναθαναήλ εξηγούσε στον Ιμπραήμ και στους συμμαθητές του, το πόσο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε αγαπητικά και ενωτικά. Του είπε για τη Μαριάμ (την Παναγιά) τον Αϊ Γιώργη, το Κοράνι και τη Βίβλο, το σεβασμό των μουσουλμάνων στο Χριστό… Του μίλησε για την αγάπη των Τούρκων μουσουλμάνων προς το χριστιανισμό κατά περιοχές –αναφέρθηκε σε απίθανες ιστορίες που είχε υπόψη του ως αυτήκοος ή και αυτόπτης μάρτυς…
Ερωτήματα πάνω σε όλα τα θέματα: ιεροσύνη γυναικών, νηστεία, σεξουαλικότητα, εκτρώσεις, λειτουργική γλώσσα, θαύματα, το ιστορικό πρόσωπο του Ιησού, οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι διάλογοι με τις άλλες θρησκείες και τις άλλες χριστιανικές ομολογίες, το κακό, ο θάνατος, η μετά θάνατο ζωή, η Αποκάλυψη, η μετεμψύχωση, τα σκάνδαλα των κληρικών, η αγάπη, η αγάπη, η αγάπη …
Μια μοναδική παρουσία που διάνθιζε το λόγο με ανέκδοτα ή ενίοτε και με δηκτικότητα απέναντι στους κρατούντες που αδιαφορούν και διαλύουν τον τόπο …
«Παιδιά να μην ξεχνάτε ότι μετά τους γονείς σας, οι πρώτοι πρώτοι άνθρωποι που σας αγαπούν και αγωνίζονται κι αγωνιούν για εσάς είναι τούτοι εδώ οι δάσκαλοι του σχολείου σας. Είναι οι απεσταλμένοι απ’ το Θεό για να συνεχίσουν το έργο της δημιουργίας Του. Το να σας πω ότι πρέπει να τους σέβεστε ίσως σας φαίνεται πολύ παλιομοδίτικο και καθυστερημένο. Σας λέω όμως να τους αγαπάτε και τους εμπιστεύεστε σε όλα».
Ο π. Ναθαναήλ (ο αρχιερατικός υπερθετικός «σεβασμιότατος» στην περίπτωσή του συχνά φαντάζει ξένος και κρύος, μπροστά στην ζεστασιά της προσφώνησης «πάτερ Ναθαναήλ») έδωσε τα φώτα του και σε θέματα τέχνης… Μπήκε στο εργαστήρι Καλλιτεχνικών μαθημάτων, μίλησε για εικόνες, τέχνη, ζωγραφική γλυπτική (είναι υποψήφιος διδάκτορας Ιστορίας και Λαογραφίας στη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ)… Είχε μια θερμότατη συνομιλία με τον υπόλοιπο σύλλογο καθηγητών και κυρίως με τη διευθύντρια του σχολείου. Προσφέρθηκε να διευκολύνει το σχολείο παραχωρώντας μέρος του πλαϊνού αυλόγυρου ενός –υπό ανέγερση- ναού για χώρους σχολικών αθλοπαιδιών (το σχολείο έχει περιορισμένη αυλή)…
Τους άφησε όλους άφωνους…
Διαβάζει κανείς τις απόψεις που ανταλλάσσονται μεταξύ εκπαιδευτικών και μη, σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών. Ευλογία και τύχη μεγάλη στην Κω. Διότι με έναν τέτοιο ιερωμένο που έχει τέτοια και τόση καθολική αποδοχή από τους πάντες, η ομολογιακότητα, η κατήχηση, ο πολιτισμός, η διαθρησκευτική και η βιβλική προσέγγιση είναι μια διαρκής και ζωντανή πραγματικότητα. Μένει βέβαια να βρεθούν εκκλησιαστικά στελέχη, μέλη της τοπικής Εκκλησίας που θα σταθούν δίπλα σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Διότι το να τον θαυμάζουν απλά, ή να τον αγαπούν δια της παρατηρήσεως εκ του μακρόθεν δεν έχει διάρκεια.
Ευχόμαστε βέβαια, να βρεθούν και άλλοι μιμητές του, στην υπόλοιπη ελληνόφωνη (και μη) Ορθοδοξία με ανάλογα εφόδια… Ας έχουμε την ευχή του!

Οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες (από αριστερά) Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβρόσιος, Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ και Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγένιος στη Θεία Λειτουργία που ετελέσθη στις 29 Μαρτίου 2009 στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Πόλεως Κω

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ στην πρώτη Θεία Λειτουργία που ετέλεσε ως Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Πόλεως Κω

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβρόσιος

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με τον πρωτ. π. Γεώργιο Γεωργακόπουλο, εφημέριο του Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο γραφείο του μακαριστού Μητροπολίτου Κώου κυρού Ναθαναήλ (Δικαίου)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγένιο στο γραφείο του μακαριστού Μητροπολίτου Κώου κυρού Ναθαναήλ (Δικαίου)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με την ηγουμένη της Ιεράς μονής Αγίου Νεκταρίου Κω μον. Μαριάμ και τον Ομ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιο Πατρώνο στο αρχονταρίκι της μονής.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με ιερείς στο αρχονταρίκι της ιεράς μονής Αγίου Νεκταρίου Κω

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ με ιερείς στο αρχονταρίκι της ιεράς μονής Αγίου Νεκταρίου Κω

Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Κω

Ετικέτες

Επίσκοποι Κω, Εκκλησία της Κω, Κυριακή της Ορθοδοξίας, Μελίφρων, Σεβ. Μητρ. Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, Φιλήμων Φωτόπουλος

Το πρωί της 9ης Μαρτίου, Κυριακής της Ορθοδοξίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον όρθρο και τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Πόλεως Κω.

Ο Σεβασμιώτατος, μνημονεύοντας ζώντες και κεκοιμημένους, μετά τη Μεγάλη Είσοδο, μνημόνευσε ονομαστικά όλους τους Επισκόπους, Αρχιεπισκόπους και Μητροπολίτες της Κω, των οποίων τα ονόματα γνωρίζουμε. Ο μακρύς και σημαντικός κατάλογος περιλαμβάνει 58 ονόματα που καλύπτουν ολόκληρη τη χριστιανική περίοδο της ιστορίας του νησιού και ξεκινά με το όνομα του επισκόπου Μελίφρονος, ο οποίος είναι ο πρώτος γνωστός σε εμάς επίσκοπος του νησιού, καθώς δεν γνωρίζουμε τα ονόματα των προκατόχων του, και έλαβε μέρος στην Α´ Οικουμενική Σύνοδο, ως ένας από τους 318 Πατέρες που συγκεντρώθηκαν στη Νίκαια της Βιθυνίας για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που είχε προκαλέσει στην Εκκλησία η αίρεση του Αρείου.

Ο κατάλογος έχει βασιστεί σε εργασία του Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Εμμανουήλ Κωνσταντινίδου. Περιλαμβάνει πορίσματα εργασιών και άλλων επιστημόνων και συμπληρώνεται με προσωπική φροντίδα του Σεβασμιωτάτου.

Το τελευταίο όνομα που μνημόνευσε ο Σεβασμιώτατος ήταν του Αρχιμανδρίτου και για σειρά ετών Πατριαρχικού Επιτρόπου Φιλήμονος Φωτοπούλου, ο οποίος, αν και δεν ήταν επίσκοπος, διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην Εκκλησία της Κω, αλλά και της Δωδεκανήσου, από το 1924, που εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Κώου Αγαθάγγελος, καθώς οι Ιταλοί δεν επέτρεψαν να τον διαδεχθεί άλλος επίσκοπος, μέχρι την εκλογή επισκόπων στις ελεύθερες πλέον Μητροπόλεις το 1947.

Λίγες σκέψεις με αφορμή τη Σύναξη των Προκαθημένων στην Κωνσταντινούπολη

Ετικέτες

Αντιόχεια, Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, απ. Πέτρος, απ. Παύλος, ενότητα Εκκλησίας, ιουδαϊσμός

Διαβάζοντας τις ειδήσεις που μας έρχονται από το σεβαστό Φανάρι για τη Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και παρακολουθώντας ποικίλα σχόλια και ανάλογες αντιδράσεις στα ηλεκτρονικά μέσα γεννήθηκαν στο μυαλό μου λίγες σκέψεις τις οποίες επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας.

Ένα από τα θέματα που, εν παρόδῳ, ετέθη στη Σύναξη αυτή είναι αυτό των πολλών εθνικών δικαιοδοσιών σε μία πόλη.

Η αφορμή που δόθηκε από τη συζήτηση για τον τίτλο του επισκόπου του Πατριαρχείου Αντιοχείας, ο οποίος φέρει τον τίτλο «Μπουένος Άιρες», παρά την ύπαρξη επισκόπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την πόλη αυτή με τον ίδιο τίτλο, μου θύμισε ένα παρόμοιο πρόβλημα που ξέσπασε στην Αντιόχεια το Μάρτιο του 49 μ.Χ., μόλις λίγους μήνες μετά την Αποστολική Σύνοδο, που μάλλον πρέπει να την τοποθετήσουμε το Δεκέμβριο του 48 μ.Χ.. Μετά την Αποστολική σύνοδο οι δύο απόστολοι, ο απ. Πέτρος και ο απ. Παύλος συναντήθηκαν στην μεγάλη πόλη της Αντιόχειας. Ο μεν απ. Παύλος πήγε σε αυτή αμέσως μετά τη Σύνοδο, καθώς αποτελούσε το κέντρο για τις ιεραποστολικές του εξορμήσεις, ο δε απ. Πέτρος την επισκέφθηκε, μάλλον περαστικός στο δρόμο του προς τη Μικρά Ασία, όπου γνωρίζουμε ότι άσκησε ιεραποστολικό έργο.

Όταν ο απ. Πέτρος έφθασε στην πόλη, διαμαρτυρήθηκαν οι χριστιανοί που προ της βαπτίσεώς τους ήταν Ιουδαίοι ως προς τη θρησκεία, ότι δεν μπορούν να συντρώγουν με απερίτμητους, καθώς οι τελευταίοι ήταν ακάθαρτοι σύμφωνα με το νόμο. Ο απ. Πέτρος παρασύρθηκε και τους επέτρεψε να τρώγουν μόνοι τους, για να μην δημιουργούνται προβλήματα στην Εκκλησία.

Μόλις το έμαθε ο απ. Παύλος αντέδρασε έντονα με ευθύτητα και παρρησία. Στην προς Γαλάτας επιστολή του και πιο συγκεκριμένα στους στίχους 11-14 του δευτέρου κεφαλαίου της επιστολής περιγράφει το περιστατικό:

Ο απ. Πέτρος από την έλευσή του στην Αντιόχεια μέχρι την άφιξη κάποιων Ιουδαίων από την Ιερουσαλήμ έτρωγε χωρίς πρόβλημα με τους εξ εθνών πιστούς. Μόλις έφτασαν οι Ιουδαίοι αναστάτωσαν την χριστιανική κοινότητα της Αντιόχειας επιμένοντας ότι δεν πρέπει να συνεχίσουν να συντρώγουν με απερίτμητους, αλλά να προχωρήσουν στη σύσταση δικής τους ομάδας. Ο απ. Παύλος μόλις διαπίστωσε αυτή την κατάσταση κατηγόρησε τον απ. Πέτρο και αυτούς που είχαν συστήσει τα ξεχωριστά γεύματα για υποκρισία λέγοντας ότι «οὐκ ὀρθοποδοῦσιν πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου» (Γαλ. 2:14).

Η έντονη αντίδραση του απ. Παύλου εκ πρώτης όψεως φαίνεται ακατανόητη. Αν όμως μελετήσουμε αυτό και άλλα κείμενα θα διαπιστώσουμε ότι είναι πλήρως δικαιολογημένη. Η καθιέρωση ξεχωριστών γευμάτων θα σήμαινε ότι η Εκκλησία αποδεχόταν ανάμεσα στους ανθρώπους, και πιο συγκεκριμένα στους πιστούς της, αιτίες διάκρισης. Θα έκρινε κάποιους ανθρώπους ως καθαρούς και κάποιους ως ακάθαρτους. Θα ανεχόταν τη λογική του ιουδαϊσμού, ο οποίος δεχόταν την ύπαρξη αιρέσεων στους κόλπους του, αρκεί τα μέλη τους να αποδέχονταν την εξουσία του Μεγάλου Συνεδρίου και να τηρούσαν το Νόμο. Θα υπέκυπτε σε φυλετικές πιέσεις και θα προχωρούσε σε ανάλογες διακρίσεις.

Αν και το πρόβλημα φαίνεται δευτερεύον στην πραγματικότητα δεν ήταν. Αντιθέτως ήταν εξαιρετικά σημαντικό και είχε σχέση με την αυτόνομη ύπαρξη της Εκκλησίας και τη δυνατότητά της να λειτουργεί ως ταμειούχος της χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Για το λόγο αυτό ο απ. Παύλος το συνδυάζει με την απομάκρυνση από την Αλήθεια του Ευαγγελίου.

Αν επικρατούσε η λογική των διαχωρισμών, η Εκκλησία θα μετατρεπόταν σε μία ενδοϊουδαϊκή ομάδα, η οποία θα είχε κάποιες διαφορετικές απόψεις, αλλά πάνω από όλα θα σεβόταν, θα τηρούσε και θα υποτασσόταν στο νόμο. Το «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος καὶ Ἕλλην» θα είχε παραμεριστεί και θα είχε αχρηστευθεί.

Στην περίπτωση των εθνικών δικαιοδοσιών, ή της προτεραιότητας του έθνους έναντι της Εκκλησίας, όπως φέρεται ότι δήλωσε ο Πατριάρχης της Ρωσίας κ. Κύριλλος, το πρόβλημα είναι ανάλογο: ένα επιμέρους χαρακτηριστικό, η θρησκεία και η φυλετική καταγωγή, γίνεται αιτία διάσπασης του Σώματος των πιστών. Η διάσπαση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς διαλύει τον ιστό συνοχής των πιστών της Εκκλησίας που είναι η μία ευχαριστία υπό τον πρώτο, τον επίσκοπο της κάθε περιοχής.

Φανταστείτε, κατά την αποστολική εποχή, να είχαμε στην Αντιόχεια άλλον επίσκοπο για τους Έλληνες ως προς την καταγωγή πιστούς, άλλον για τους Συρίους, άλλον για τους Ιουδαίους, άλλον για τους Ρωμαίους και πάει λέγοντας . . .

Αυτή η πρακτική είχε καθιερωθεί στον ιουδαϊσμό, καθώς υπήρχαν διαφορετικές συναγωγές ανάλογα με την εθνική ή την κοινωνική προέλευση των μελών τους. Χαρακτηριστικό και διαφωτιστικό για τη λογική του ιουδαϊσμού είναι το χωρίο Πράξεων 6:9 στο οποίο περιγράφεται η σχετική κατάσταση, η οποία είχε καθιερωθεί ακόμη και στην Ιερουσαλήμ. Το χωρίο αυτό αναφέρεται σε κάποιους που προέρχονταν «ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων (= των απελευθέρων) καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας». Οι απελεύθεροι, λοιπόν, πήγαιναν στη συναγωγή των «απελευθέρων», οι Κυρηναίοι στη συναγωγή των Κυρηναίων και ούτω καθ’ εξής.

Ας μην επιτρέψουμε αυτού του είδους τα κριτήρια να εισχωρήσουν στη λογική της ορθοδοξίας, καθώς γνωρίζουμε ότι οι απόστολοι χωρίς δισταγμό τα καταδίκαζαν. Ας θυμηθούμε τα λόγια του απ. Παύλου στην Κόρινθο, όταν η τοπική Εκκλησία αντιμετώπισε εσωτερικό πρόβλημα διαιρέσεως ανάλογα με το ποιος ήταν ο ποιμένας και ο κατηχητής του κάθε πιστού. Ας οραματισθούμε την ενότητα και όχι την προβολή των συμφερόντων μας. Ας επιμείνουμε στο κοινό ποτήριο και όχι στα εθνικά ή εθνικιστικά «συμφέροντά» μας.

Ας στηρίξουμε, τέλος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο δίνει τον αγώνα του με ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες ευρισκόμενο «ἐν αἰχμαλωσίᾳ».

Επίκαιρες με την πνευματική ευκαιρία της επερχόμενης μεγάλης ημέρας της Κυριακής της Ορθοδοξίας σκέψεις. Ας την εορτάσουμε όπως ταιριάζει!

 Καλή υπόλοιπη Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή!

 Υ.Γ. Τα προβλήματα της περικοπής Γαλάτας 2:11-14 και τα σχετικά με τη στάση των δύο αποστόλων στο περιστατικό που περιγράφεται σε αυτή, τα οποία εδώ εθίγησαν με μεγάλη συντομία, αναλύονται και παρουσιάζονται στη διδακτορική μου διατριβή με τίτλο «Πέτρος και Παύλος στην Αντιόχεια. Ιστορική και ερμηνευτική προσέγγιση» (ΕΚΠΑ, 2011).

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΩ

Ετικέτες

Εσερινός Τυρινής, Κως, Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, Σαρακοστή

Το απόγευμα της Κυριακής της Τυρινής τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Πόλεως Κω ο Αρχιερατικός Εσπερινός επί τῃ ενάρξει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ.

Στο τέλος του Εσπερινού, αφού ο Σεβασμιώτατος αφηγήθηκε μία πολύ διδακτική διήγηση για την αξία και στη σημασία της προσφοράς στον πλησίον, προσκαλώντας όσους μπορούσαν να γονατίσουν, ανέγνωσε τη σχετική συγχωρητική ευχή.

Αμέσως μετά, με πρώτο τον Επίσκοπο και τους ιερείς, δημιουργήθηκε μία «αλυσίδα» πιστών, οι οποίοι ζητούσαν συγνώμη ο ένας από τον άλλο ευχόμενοι Καλή Σαρακοστή. Η σημασία της συγνώμης είναι πολύ μεγάλη και μάλιστα ο αισθητός τρόπος με τον οποίο την ζητά ο ένας από τον άλλο κατά τον Εσπερινό της Τυρινής διαγράφει ανάγλυφα την αξία της στις σχέσεις με τον πλησίον και την κοινωνική διάστασή της, καθώς η μετάνοια δεν είναι ατομικό κατόρθωμα, αλλά προσπάθεια συμπόρευσης με το λαό του Θεού.

Καλή Σαρακοστή!