ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΤΣΙΑΠΑ-ΣΙΦΝΑΙΟΥ ΣΤΗ ΧΑΒΡΑ (= ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ) ΤΗΣ ΚΩ

Ετικέτες

Έκθεση Ζωγραφικής, Γεωργία Τσιάπα-Σιφναίου, Χάβρα Κως

Το Σάββατο 13 Ιουλίου εγκαινιάζεται στη Χάβρα (= πρώην εβραϊκή συναγωγή) της Κω μία ακόμη έκθεση της αγαπητής φίλης  Γεωργίας Τσιάπα-Σιφναίου.

Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να δούμε κάποια στοιχεία από την μέχρι τώρα καλλιτεχνική πορεία της, ώστε να τη γνωρίσουμε και να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε με μεγαλύτερη άνεση το έργο της.Η Γεωργία Τσιάπα Σιφναίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε τις σπουδές της στο ελεύθερο σχέδιο στο εργαστήριο του δασκάλου ελευθέρου σχεδίου Ν. Στέφου και συνέχισε με σπουδές ζωγραφικής, Ιστορίας τέχνης και τεχνολογίας χρωμάτων στο Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού στην Πλάκα με δάσκαλο τον ιστορικό συγγραφέα τέχνης και κριτικό Α. Κουρτικάκη.

Κατόπιν συνέχισε τις σπουδές της στο Βόλο όπου μαθήτευσε στη σχολή αγιογραφίας της Ι.Μ. Δημητριάδος. Στην ίδια πόλη τελείωσε και σχολή Συντήρησης Ιστορικών και Παραδοσιακών Κτιρίων με υποτροφία.Συνεχίζοντας τις σπουδές της στο χώρο της τέχνης ετοιμάζεται να παρακολουθήσει διαδικτυακά μαθήματα στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό EDX που συνέστησαν από κοινού το Τεχνολογικό Ιστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και το Πανεπιστήμιο του Harvardμε θέμα την Ιστορία της Αρχιτεκτονικής (AGlobalHistoryofArchitecture: Part 1).

Αξιοποιώντας τις γνώσεις και τις ικανότητές της στο χώρο της τέχνης και του σχεδίου εργάσθηκε:

·        σε αναστηλώσεις παραδοσιακών κτιρίων στο Πήλιο

·        ως σχεδιάστρια και εργοδηγός στην τεχνική εταιρεία Προοπτική στο Βόλο.

·        Στο εργαστήριο Μελέτης και Ανάπτυξης αγροτικού χώρου στο τμ. Μηχ. Χωροταξίας & Περιφ. Ανάπτυξης του Παν/μιου Θεσσαλίας με έργο την αποτύπωση τοποθεσιών και συνόλων για την ανάδειξη του αρχιτεκτονικού και φυσικού περιβάλλοντος στον ορεινό και νησιωτικό χώρο.

·        Στη δημοτική Πινακοθήκη Δήμου Ιωαννιτών, στο δημοτικό μουσείο Δ. Ιωαννιτών, στο αρχείο Δ. Ιωαννιτών σε έργο καταγραφής ψηφιοποίησης, τεκμηρίωσης και προβολής του πολιτιστικού αποθέματος του Δήμου Ιωαννιτών από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

·        Δίδαξε ζωγραφική και αγιογραφία σε τμήματα παιδιών και ενηλίκων σε πολιτιστικούς συλλόγους της Μαγνησίας, στο πολιτιστικό κέντρο Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Νέας Αγχιάλου Βόλου, «Η Ολκάς«, και στη Λέσχη Εργαζομένου Κοριτσιού στο Βόλο.

Μέχρι τώρα έχει παρουσιάσει έργα της σε τρεις εκθέσεις:

·        Έκθεση ζωγραφικής και αγιογραφίας Γαλλικό Ινστιτούτο, Βόλος 1999.

·        Έκθεση ζωγραφικής στο πλαίσιο των εορτασμών της ναυτικής εβδομάδας, Αλόννησος 1998.

·        Συμμετοχή σε ομαδική Έκθεση ζωγραφικής Αίθουσα Τέχνης «Ενώτιο», Βόλος 1997.

Παράλληλα με την ενασχόλησή της με τη ζωγραφική, έχει δημοσιεύσει στην εφημερίδα «Νέος Τύπος Μαγνησίας» (16-5-1999) εργασία με θέμα «Κωνσταντινούπολη, παρουσίαση της κοσμικής και Θρησκευτικής αρχιτεκτονικής μέσω των κυριότερων «κτίσεων» δειγμάτων της».

Στο αρχείο της υπάρχουν αδημοσίευτες εργασίες με θέματα:

«Ασσυροβαβυλώνιοι, οι έποικοι της Εδέμ – κτίρια – ναοδομία – καλλιτεχνική δημιουργία»

«Αποτύπωση παθολογίας και μελέτη επισκευής και συντήρησης λιθόκτιστων κτισμάτων στα Μελισσιάτικα Βόλου» Για το έργο της έχει γράψει ο κριτικός τέχνης Θανάσης Ζέρβας « . . . τα έργα της παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και ικανοποιούν το φιλότεχνο επισκέπτη . . . Οι φορητές εικόνες των αγίων έχουν μια μοναδική γλυκιά έκφραση και σκορπούν γύρω τη γαλήνη. Είναι Μακεδονικής και Κρητικής τεχνοτροπίας με μικρές επιρροές από την τεχνική του Κόντογλου. Δουλεύει το αυγό και το πλάσιμο (ανάμειξη χρωμάτων) είναι απαλό, γλυκό, ομαλό. Έτσι τα έργα της είναι ελκυστικά, όμορφα και εντυπωσιάζουν. Εκείνα που αναφέρονται στην παραδοσιακή ζωγραφική (γεωμετρικά σχήματα, κλαδιά φυτών, άνθη) είναι ζωντανά και με ωραίους χρωματισμούς. Η όλη της εργασία δείχνει ότι η φερέλπιδα νεαρή καλλιτέχνιδα έχει ταλέντο και η καλλιτεχνική της σταδιοδρομία είναι ευοίωνη» (Εφ. «Θεσσαλία», 1999).Η θεματολογία των ελαιογραφίων της που θα παρουσιαστούν στη Συναγωγή το διάστημα από 13 μέχρι 17 Ιουλίου περιλαμβάνει θαλασσογραφίες, ορεινά και μεσογειακά τοπία, καθώς και σκηνές από την παραδοσιακή ζωή των προγόνων μας.Το έργο της Γεωργίας Τσιάπα-Σιφναίου παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς αποδίδει τις συνθέσεις της με ζεστά και ζωντανά χρώματα, ενώ εμφανής είναι η εκφραστική δύναμη της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτές. Τα τοπία της αποπνέουν εσωτερική γαλήνη και είναι «στημένα» επάνω σε σαφές και λειτουργικό σχέδιο που προβάλλει επαρκώς το θέμα της βοηθώντας τον φιλότεχνο να αποκρυπτογραφήσει το μήνυμα του έργου.

Ας ευχηθούμε καλή επιτυχία σε αυτή τη νέα προσπάθεια της αγαπητής μας Γεωργίας!

Σε μία λογοτεχνική «γη της επαγγελίας»

Ετικέτες

Εις γην Χαναάν, Ιρλανδία, Καστανιώτης, Σεμπάστιαν Μπάρυ

Με προτροπή της φίλης και συναδέλφου, φιλολόγου Γιώτας Κεφαλά, διάβασα το «Εις γην Χαναάν» του Ιρλανδού συγγραφέα Σεμπάστιαν Μπάρυ (εκδ. Καστανιώτης).

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο.

Η διήγηση μας μεταφέρει στην Ιρλανδία των αρχών του περασμένου αιώνα σε μία τυπική ιρλανδική οικογένεια, ο πατέρας της οποίας ήταν αξιωματικός της βρετανικής αστυνομίας και εξ ορισμού εχθρός του λαού του, καθώς τότε η Ιρλανδία δεν είχε κερδίσει ακόμη την ανεξαρτησία της και αγωνιζόταν γι’ αυτή. Η αφηγήτρια, το ένα από τα τρία κορίτσια της οικογένειας, αρραβωνιάζεται έναν νέο, ο οποίος και αυτός υπηρετούσε στη Βρετανική Αστυνομία. Η συμμετοχή του σε μία επιχείρηση τον φέρνει αντιμέτωπο με κίνδυνο για τη ζωή τη δική του και της αρραβωνιαστικιάς του με αποτέλεσμα να φύγουν για την Αμερική, κρυφά, αλλά χωρίς αποτέλεσμα τελικά.

Μετά το θάνατό του η Λίλι Μπιρ αγωνίζεται να επιβιώσει στη σκληρή αμερικανική πραγματικότητα και τα καταφέρνει, αλλά με απώλειες. Ο γιος, από τον περίεργο γάμο της με έναν αστυνομικό που την αγαπά αλλά εν τέλει την εγκαταλείπει, γυρίζοντας από το Βιετνάμ παίρνει κατά κυριολεξία τα βουνά. Ο θάνατος του εγγονού της στον πόλεμο του Κόλπου αποτελεί τη θρυαλίδα για την αφήγηση της ηρωίδας και τη συγγραφή του βιβλίου.

Πολλά είναι τα χαρίσματα του έργου.

Συνεχείς ανατροπές που δεν σχετίζονται τόσο με την ιστορία της Λίλι Μπιρ όσο με τις απρόβλεπτες συναισθηματικές καταστάσεις τις οποίες έζησε. Η εναλλαγή των συναισθημάτων σε όλη τη ζωή της είναι συγκλονιστική. Ο Σεβάστιαν Μπάρυ κατορθώνει να παρασύρει τον αναγνώστη με γαλήνιες περιγραφές και με μία λογοτεχνική σκληρότητα να τον σοκάρει με την αλλαγή των γεγονότων.

Παρουσιάζει την αφηγήτρια με λεπτότητα και ευαισθησία βοηθώντας τον αναγνώστη να πλάσει με τη σκέψη του την εικόνα της, την εικόνα μίας καλής, ήσυχης γριούλας η οποία με μία χαλαρότητα αναπολεί τα περασμένα. Τίποτα όμως δεν είναι αναληθέστερο από αυτό! Η ογδονταεννιάχρονη Λίλι περιδιαβαίνει στα μονοπάτια του παρελθόντος για να δικαιολογήσει την απόφασή της να αυτοκτονήσει.

Ο θάνατος του εγγονού της αποτελεί τη σταγόνα που έκανε το ποτήρι της πολυτάραχης ζωής της να ξεχειλίσει. Με αυτή την αφορμή βγαίνει στην επιφάνεια, μέσα από τις σκέψεις, τη διακριτική ειρωνεία και τον λεπτό αυτοσαρκασμό της όλος ο πόνος που είχε συσσωρευτεί μέσα της από τα εφηβικά της χρόνια.

Ο συγγραφέας ακολουθεί διακριτικά το ιστορικό πλαίσιο που καλύπτει τους βίους των ηρώων του, αλλά κατορθώνει να μην μεταφέρει τον αναγνώστη στη θέση μαθητή που του κάνουν μάθημα.

Η μακρά ζωή της αφηγήτριας είναι ένα κουβάρι από αγάπη, προδοσία, καλοσύνη, σκληρότητα και εκπλήξεις, όχι πάντοτε ευχάριστες.

Η όψιμη διαπίστωση ότι ο καλοκάγαθος φίλος και πατριώτης της, κύριος Νόλαν, δολοφόνησε τον αγαπημένο της λειτουργεί λυτρωτικά, καθώς της προσφέρει γνώση, αλλά και εξουθενωτικά, καθώς πλέον τίποτα δεν είναι το ίδιο γι’ αυτή. Χάνει τα τελευταία ψήγματα εμπιστοσύνη στον κόσμο και, πλέον, φαίνεται ότι δεν έχει χρόνο να την ξαναβρεί ή, καλύτερα, μάλλον δεν επιθυμεί πλέον να την ξαναβρεί, αν και υπάρχουν άνθρωποι που τον αγαπούν και τη στηρίζουν. Νιώθει ότι αυτοί που της συμπαραστέκονται το κάνουν από οίκτο και αυτό δεν την ικανοποιεί διόλου . . .

Με τις αναμνήσεις κάνει έναν κύκλο σχεδόν ενενήντα ετών και φιλτράρει τη ζωή της κρατώντας τον πόνο, την απιστία, αλλά και την αγάπη που δέχθηκε, χωρίς να απορρίπτει κάτι από αυτά.

Εντύπωση κάνει στον αναγνώστη ο ζεστός τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας παρουσιάζει τον καλό Έλληνα φίλο της Λίλι. Ευγενικός, διακριτικός και ανθρώπινος.

Αν και δεν έχω διαβάσει το πρωτότυπο κείμενο του Μπάρυ, αισθάνομαι ότι ο μεταφραστής Αύγουστος Κορτώ έκανε εξαιρετική δουλειά διατηρώντας την ευαισθησία, την ποιητικότητα και την εκφραστικότητα του συγγραφέα. Το ελληνικό κείμενο είναι ούτως ή άλλως πολύ όμορφο με πλούσιο λεξιλόγιο.

Αγία Κυριακή στο Πυλί

Ετικέτες

Κως, Πυλί, αγία Κυριακή

Το απόγευμα του Σαββάτου 6 Ιουλίου 2013 τελέστηκε, με ευλογία και τις ευχές του Σεβ. Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, στο Πυλί της Κω εσπερινός για τη μνήμη της αγίας Κυριακής.

Στο προσφάτως ανακαινισμένο εκκλησάκι που βρίσκεται νότια της Πηγής συγκεντρώθηκε πλήθος πιστών, οι οποίοι μετά την ολοκλήρωση της ακολουθίας του εσπερινού από τον π. Κωνσταντίνο Κουκούλα, απήλαυσαν πλούσιο κέρασμα, ετοιμασμένο από την ομάδα υποστηρίξεως της ενορίας, και θαύμασαν το ειδυλλιακό τοπίο που συμπληρώθηκε με τον ήλιο να δύει πίσω από την Κάλυμνο.